Ongeveer een jaar geleden zijn de eerste ideeën ontstaan om toch koeien te gaan houden. Twee jaar eerder beweerde ik nog tijdens de cursus “omschakelen naar natuurlijke landbouw” dat ik alleen maar plantaardig voedsel wilde produceren. Ook jaarcusussen permacultuur en voeselbosrandencursus die ik gevolg heb waren helemaal gericht op de productie van plantaardige gewassen. Waarom dan toch dieren?
Het omzetten van 12 ha grasland akker/tuinbouw en voedselbosranden vergt heel veel werk en daarnaast dieren geven toch gezelligheid aan de boerderij. Binnen de familie van Vincent is er een lange historie van het houden van koeien. Daarnaast hadden mijn ouders vroeger ook een zoogkoeien kudde.
Alhoewel we vinden dat je niet teveel vlees moet eten, willen we graag diervriendelijk vlees produceren. Als je dan toch zin hebt in vlees, eet dan een goed stuk vlees. Vlees waarvan je weet dat er niet mee geknoeid is en dieren die een zo’n fijn mogelijk leven hebben gehad.
Ons bedrijf bevindt zich op schrale zandgrond, dus de koeien moeten houden van een schraal grasland. Oké vooruit dan alleen gras is het niet, we gaan ook werken met klavers, kruiden en voederbomen. (Looizuur uit voederbomen zorgt ervoor dat er in de koeienmagen minder methaan gevormd wordt). We gunnen onze koeien een lekkere maaltijd. En ons streven is om al het voer voor de dieren zelf te produceren, zonder kunstmest of bestrijdingsmiddelen. Al snel kwamen we op het pad van de Aberdeen Angus. Een koeiensoort die het goed doet op schrale graslanden, die in natuurgebieden kunnen lopen en die dag en nacht buiten kunnen zijn, maar ook uitzonderlijk lekker vlees produceren.
Van oorsprong komen ze uit Schotland. De dieren hebben korte poten en hebben van nature geen hoorns. Dit laatste punt gaf ons de doorslag samen met het vriendelijke karakter van de dieren. Omdat we toch vaak mensen op de boerderij ontvangen is het belangrijk dat de dieren een rustig karakter hebben. Aan het karakter van de dieren herken je de boer leerden we van boer Rutger uit Wierden, waar we voor het eerst echt kennis maakten met deze soort. Daarover zo meer…
En toen was daar het moment, de kennismaking met de Aberdeen Angus. we waren op slag verliefd. Mooie vriendelijke dieren, die zich goed lieten aaien. En wat een rust heerste er in de stal! Boer Rutger adviseerde ons om een koppeltje te kopen van wat oudere moederdieren, die al weten wat het is om een kalfje te verzorgen. En het is natuurlijk fijn als de dieren elkaar al kennen. Ook het afkalven schijnt gemakkelijk te gaan bij deze dieren, dat is een hele fijne gedachte. Dus ja, we gaan een kleine kudde aanschaffen, heel spannend, maar ik heb er zin in.
Maar wat bedoelde boer Rutger met “aan de kudde herken je de boer, wat is zijn geheim?”. Hoe komt het dat zijn dieren zoveel rust uitstralen? Via boer Rutger leerden we de methode ‘Stress free Stockmanship’ van Bud Williams kennen. Een methode om met je runderen om te gaan, waarbij dat minimale stress oplevert bij de dieren. Voor meer informatie kijk op: https://www.beefmagazine.com/cattle-handling/8-steps-stress-free-handling-cattle-range ook op YouTube kun je video’s hierover vinden.
Na verdere speurtocht op internet blijkt dat de methode lijkt op TrueHorsemenship waarbij je leert communiceren met paarden. En het leuke is, dat er ondernemers die deze methode toepassen bij paarden in Zeddam zitten, wat echt vlakbij Stokkum ligt. Ook gemeente Montferland! ik ben benieuwd of observeren en geduld bij die methode ook een sleutelrol spelen. Ik vermoed van wel. Ik ga snel eens bij hen langs, maar nu gaan we eerst de weilanden klaarmaken.